W drugi dzień sierpnia 2025 r. miało miejsce zawierzenie się grupy przyjaciół Matce Bożej Różanostockiej. Tradycja ta ma swoje korzenie w zaproszeniu, skierowanym do osób z grona rodziny, przyjaciół i kolegów, zawierającym propozycję pielgrzymowania w celu zawierzenia siebie Matce Bożej. U początku całej inicjatywy są cztery przyjaciółki, które odbyły podobne pielgrzymowanie dziewięć lat temu.
Dziewiąte już spotkanie w Bazylice Ofiarowania NMP rozpoczęła Msza św. koncelebrowana w intencji przybyłych pielgrzymów. Okolicznościowa homilia była związana z tematem przewodnim pielgrzymki, który brzmiał: „U Jezusa i Maryi, tam, gdzie rodzi się nadzieja”.
Celebrans główny połączył wybrane wątki z czytań z tematem nadziei. Wskazał na ludzką nadzieję i jej religijny odpowiednik. Przedstawił związek nadziei z Jezusem Chrystusem, Zmartwychwstaniem i jego owocami, które zasilają naszą nadzieję „tu i teraz”, a jednocześnie dają się doświadczyć jako „już i jeszcze nie”. Mówił o nadziei w relacji do innych cnót teologalnych jak wiara i miłość. A także o nadziei jako źródle kreatywności wierzących, mocy w przezwyciężaniu trudności, źródle entuzjazmu w budowaniu bardziej bożego świata. Wskazał na dar nadziei, który, jak każdy dar od Boga, domaga się dzielenia się nim z innymi. Ostatecznym celem naszej nadziei — mówił — jest bycie z Bogiem w wieczności, z Bogiem takim, jaki Jest.
Na zakończenie Mszy św. uczestnicy odnowili lub po raz pierwszy złożyli zawierzenie Matce Bożej powtarzając słowa wymawiane przez celebransa. Następnie modlono się za dzieci i młodzież. Przed błogosławieństwem jedna z uczestniczek osobnym aktem powierzyła swoje życiu Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Po błogosławieństwie każdy mógł złożyć do wazonu przed cudownym obrazem Matki Bożej Różanostockiej przyniesione przez siebie róże, jako akt wdzięczności i uwielbienia.
Podczas agapy na tarasie gościnnego domu zakonnego salezjanów można się było pożywić wyszukanymi potrawami własnej produkcji, posmakować produktów innych uczestników i nawiązać przy tej okazji nowe znajomości.
Wiele osób opuszczających sanktuarium Matki Bożej i jadących w kierunku Białegostoku, zatrzymywało się na krótką modlitwę w sanktuarium cudu eucharystycznego w Sokółce. Było to niezaplanowane kontynuowanie pielgrzymowania w kluczu nadziei: od Matki Nadziei do Eucharystii, jako źródła nadziei.
Pogoda tego dnia była piękna, dynamiczna, z dużą ilością słońca. Kolorowe zboża, pracujące na okolicznych polach kombajny i kroczące z dumą bociany na pobliskiej łące dopełniały piękna podlaskiej ziemi. Jestem pewien, że najbliższy czas zaowocuje dzieleniem się owocami i doświadczeniami związanymi ze spotkaniem w Różanymstoku. Już teraz myślimy o kolejnym, dziesiątym, jubileuszowym spotkaniu w tym samym miejscu – u Jezusa i Maryi w Różanymstoku.
Wspólnota Życia Chrześcijańskiego z Białegostoku podobnie jak w poprzednich latach włączyła się aktywnie w zawierzenie. Asystent naszej Wspólnoty Lokalnej o. Aleksander Jacyniak SJ koncelebrował z o. Henrykiem Droździelem SJ Mszę św. w bazylice, inni włączyli się w liturgię jako lektorzy, kantorzy i animatorzy śpiewu.
o. Henryk Droździel SJ, 3.08.2025, Białystok
Na zdjęciach: Bazylika Różanostocka, wspólne zdjęcia w bazylice i na tarasie domu zakonnego, kaplica Najświętszego Sakramentu w bazylice sokólskiej. Fot. Archiwum własne. HD.
