Rekolekcje

Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne: J 5, 19-30

W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał».

Modlitwa przygotowawcza: Panie, spraw, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty ku Twojej służbie i chwale.

Postaraj się przez chwilę trwać w pragnieniu jedności z Bogiem we wszystkim, czym żyjesz i co robisz.

Obraz: Wyobraź sobie Maryję, która w swoim ludzkim ciele jest zabierana do nieba.

Prośba o owoc: „Prosić o to, czego pragnę”. Tu możesz prosić o głęboką wiarę, że zmartwychwstaniemy w swoich ciałach i autentyczną radość z tego powodu.

1. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Bóg ukazuje nam się tu jako przede wszystkim trwający w miłości i jedności. Poproszę Maryję, aby to, jak Ona naśladuje Boga w swej jedności z Synem, było dla mnie inspiracją w codziennym życiu, w dbaniu o pielęgnowanie jedności z Bogiem i ludźmi.

2. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Maryja jest dla nas wzorem słuchania. Ona rozważała wszystko i zachowywała w swoim sercu. Była uważna na głos Pana. Czy w innym przypadku usłyszałaby głos Gabriela? Bóg nie chce przekrzykiwać naszego wewnętrznego hałasu, Gabriel nie przyszedł przy dźwiękach trąb jerychońskich. To postawa stałego zasłuchania i otwarcia na Boże Słowo poskutkowała przyjęciem Słowa przez Maryję.

Czy ja w codziennym zabieganiu znajduję chociaż chwilę w ciągu dnia na zatrzymanie się i wsłuchanie w to, co chce mi dziś powiedzieć Bóg? Że chce mi powiedzieć, jak bardzo mnie dziś kochał, ile mi dał, że był ze mną w każdej z moich chwil, też tych smutnych czy niemiłych. Czy pozostawiam Mu taki czas – ignacjańskiego rachunku sumienia, medytacji, spontanicznej modlitwy, uwielbienia? Poproszę o łaskę, żebym umiał robić Mu miejsce w swoim życiu, jak Maryja zrobiła Mu miejsce pod swoim sercem.

3. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia. Otrzymujemy od Boga obietnicę zmartwychwstania ciał i uzyskania życia dzięki trwaniu w Nim, tak jak Jego Matka. Maryja wzięta z ciałem do Nieba wskazuje nam na nasze przeznaczenie do życia wiecznego w Bogu w chwalebnym ciele. Bóg jest bowiem Dawcą i Źródłem wszelkiego życia.

Zastanowię się w chwili ciszy, w jaki sposób Bóg mnie obdarowuje życiem. Przypomnę sobie te sytuacje w swojej historii, kiedy poczułem, że dostaję nowe życie – może po ważnej spowiedzi, może po zmieniających mój sposób myślenia rekolekcjach, może po spotkaniu na swojej drodze ważnego dla mnie człowieka, w doświadczeniu miłości żony, męża, może – paradoksalnie – po doświadczeniu jakiejś straty. Podziękuję za to wszystko.

4. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał. Maryja jest doskonałym przykładem wpatrzenia w Syna i w tym wypadku. Tak jak Chrystus jest posłuszny woli Ojca, tak Maryja swoim życiem świadczy o posłuszeństwie wobec woli Boga. Posłuszeństwo to nie bezwolna, ślepa, bezrefleksyjna uległość. Papież Franciszek charakteryzuje Maryję jako tę, która słucha, decyduje i działa. Posłuszeństwo woli Bożej jest poprzedzone Jej wolną decyzją.

Poproszę, bym z Jej pomocą w wolności i odważnie wybierał realizowanie Bożej woli w swoim życiu.

Rozmowa końcowa: Podziękuję Bogu za życie, którym mnie obdarzył – to doczesne i to wieczne. Odmówię: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu.